شرایط مسیحیان ایران
هر انسانی می تواند از آزادی فکر،وجدان ،و عقیده برخوردار باشد تا بتواند آزادانه بیندیشد و باور و دین و مذهب خود را تغییر و یا انکار کند.در ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده هر شخص حق دارد از آزادی دین و اندیشه بهره مند باشد و همینطور آزادی ابراز آن از طریق آموزش دینی و عبادت وانجام آئینها بصورت خصوصی یا عمومی ،اما از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران یک فرد دیگر بشر محسوب نمیشود آزادی باور و عقیده جای خود را به ئیدولوژی شیعی و احکام اسلامی داده است .از آغاز انقلاب ۵۷ اقلیت مسیحی پیوسته مورد آزار اذیت و مجازات قرار گرفته اند مجازاتهایی همچون تبعید و زندانیهای طولانی مدت وبعضا کشته شدن تعدادی از آنها بخاطر ابراز باور و عقیده شان ،دادگاههای رسیدگی به تغییر دین در جمهوری اسلامی به اصل ۱۶۷ قانون اساسی خود اکتفا میکنند که همانا استناد به منابع اسلامی میباشد،طبق آخرین احکام صادر شده سلب فرزند خواندگی کودک بیمار از یک زوج نوکیش مسیحی در بوشهر،کشیش ویکتور بت مرز و همسرشان شامیرام عیسوی فقط به جرم بشارت که جمهوری اسلامی آن را فعالیت تبشیری می نامد به مجموعا به ۱۵ سال زندان محکوم شدند.گزارش سازمان درهای باز که هر ساله با انجام تحقیقات و بررسی آمار دقیق منتشر میشود ایران را همواره جزوه ده کشور اولی می داند که مسیحیان در آنجا در سخت ترین شرایط قرار دارند. من به عنوان یک مسیحی خواستار مداخله بیشتر سازمانهای مدافع حقوق بشری در مقابل آزار اذیت و مجازات مسیحیان داخل ایران هستم ما خوانده شده ایم تا در کنار کسانی که تحت جفا هستند ایستاده و از آنها حمایت کنیم. زندانیان را چنان گویی که با ایشان هم زندان هستید به خاطر داشته باشید و ستمدیدگان را فراموش نکنید،چون شما هم مانند آنها ستم دیده اید عبرانیان۱۳-۳
آرش احمدی